weer thuis....

hoi lieve allemaal,
dit word denk ik mijn laatste berichtje. Heb net alle berichtjes van jullie gelezen... bedankt nogmaals! Het zit er weer op... Raar!!!!!!! Het is maandagochtend, de zon schijnt gelukkig, het is wel koud (zag gisteren mensen in slippers en korte broek in Egmond, en ik liep daar in mn laarzen, jas en sjaal.. )maar t zonnetje is lekker.

Donderdag ben ik nog met Kallu en Mini naar Veli park gegaan, een soort toeristenparkje, samen met Kallu op een paard gezeten in draf (en er bijna afgevallen), in een bootje gezeten en nog lekker aan t strand gezeten. Zaterdagmiddag uiteindelijk aangekomen. Was een lange reis. Ik zou om 7 uur vliegen vanaf Trivandrum. Stond ik daar om 5 uur met Mini, Kallu en Vijaya, had mn vlucht 5 uur vertraging.. maar ik zou daardoor al mijn aansluitingen missen, dus toen moest ik gelijk andere vluchten regelen.. dat ging wel, alleen nu moest ik ipv een half uur, 12 uur wachten op Bahrein. maar ja, er zat niks anders op. Dus weer terug naar huis, nog even genoten van Mini's kookkunsten en ze heeft in de wachttijd nog een mehindi op mn hand en arm gezet. En daarna gingen we weer op weg. Om 12 uur zou mijn vlucht gaan, maar uiteindelijk gingen we om half twee vliegen. Snel afscheid genomen (hou niet van afscheid nemen) en met een dubbel gevoel (wil niet weg maar wel leuk om iedereen weer te zien) sta je daar dan. Ik moest nog wat dingen regelen, had alleen een uitdraai van mn vluchten maar nog geen boarding pass... die konden ze ook alleen regelen voor de vluchten vanaf Trivandrum en Bahrein, en niet voor Londen, maar zeiden ze: dat kan je daar regelen en dat komt allemaal goed...

Heb niet in de rij hoeven staan voor de paspoortcontrole want iemand van Gulf air was zo aardig om mij vooraan de rij te zetten. Maar dan moet je nog door de security check.. lange rij... ben er gaan staan en heb wat (laatste) chai gedronken.. achter mij stonden twee Engelsen zich behoorlijk druk te maken over de lange rij.. echt gewoon zeuren over de mensen en de security...
De vlucht ging goed... ik was om 3 uur in Bahrein en mijn volgende vlucht ging pas om 1 uur s'nachts. er waren wel wat winkeltjes enzo, dus heb me wel vermaakt en wat mensen gesproken. In Malappuram was ik het wel gewend om tussen de Moslimvrouwen te zitten, maar daar zijn ze vaak niet helemaal gesluierd. De meeste vrouwen hier hadden waren helemaal bedekt, bij sommigen een klein streepje over bij de ogen, maar sommigen hadden zelfs hun ogen bedekt. Onder de burqa hadden ze spijkerbroeken, armbanden etc. Ik zou met een Pakistaanse canadees even wat gaan eten, maar toen kwam ik erachter dat mijn portemonne kwijt was.. ik was naar het toilet gegaan en omdat je continu in je eentje bent en op alles moet passen, laat ik dan mn spullen op de trolley staan en haal portemonnee eruit, maar ik was supermoe dus had mn portemonnee in het toilet laten liggen..behoorlijk slim als je creditcard daarin zit en er overal tax free shops zijn. Naar de politie gegaan en ze hadden hem gevonden, alles zat er nog in, moest wat briefjes ondertekekenen. De politieman die me hielp vroeg erna nog of hij niet naar NL kon komen, dus ik zei vriendelijk dat hij dat toch zelf moet regelen. Toen zei hij dat hij met iemand moest trouwen daar dan kon hij blijven, haha of ik niet iemand (mezelf of een vriendin) kon regelen.. Heb m maar weer vriendelijk verteld dat dat niet ging.

maar goed, rond 2 uur s'nachts zat ik weer in het vliegtuig..supermoe. er zat niemand naast me, dus heb heel de vlucht goed kunnen slapen op twee stoelen. In Londen had ik nog een half uur om over te stappen want we waren iets later maar ik moest nog een boarding pass regelen. Dus ik heb mezelf even vooraan gezet en toen hebben ze me ook geholpen omdat ik toen eigenlijk al moest boarden.. wat bleek, de vluvht zat vol.. en omdat ze mij nog niet ingecheckt hadden (wegens de vertraging omdat ik geen boarding pass had) kon ik niet meer mee.. na 30 uur reizen had ik t even gezien, maar ja...na twee uur zou de andere vlucht gaan en twee uur extra op 30 uur vliegen maakt ook niet zoveel uit. dus een heerlijke bak capuccino gedronken (na een lange tijd) en een beetje rondgehangen.

En toen was ik in NL.... waahhhhh aag, ouders en jeroen waren er. Super om ze weer te zien. en ook wel weer lekker om thuis te zijn, maar toch is het heel dubbel. Het is ook weer heel normaal om thuis te zijn.. maar daarom ook juist weer niet. het lijkt net of ik niet ben weggeweest, maar als ik dan de foto's zie en de interviews lees dan vraag ik mezelf echt af; was ik daar? het is dan zo onwerkelijk en het lijkt net een droom. het is zo''n ander wereldje, vooral Pothukal. Ik heb hier alles en als ik het niet heb dan kan ik het kopen. Maar ja, het besef dat ik daar echt ben geweest zal nog wel komen, na de foto's, en als ik met mijn onderzoek verder ga.

Maar het zal nog wel even wennen zijn... maar gelukkig hebben waarschijnlijk meer mensen daar last van (iedereen komt thus van 3 maanden ergens anders) en dan kunnen we er allemaal samen weer tegenaan.

Iedereen bedankt voor alle support, berichtjes en lieve woorden. Daar die dingen te lezen, deed me veel en deed me altijd goed. Dus superbedankt..!!!! Ik hoop jullie snel te zien..

Straks lekker naar t strand.. (de strandtenten zijn weer open, ik kan weer wijntjes op het strand drinken, boekje mee nemen...). Ik zal Pothukal en de mensen daar blijven missen, maar ik weet ook dat ik in een goede tijd terug ben gekomen, het word alleen maar lekkerder weer nu...

Tot snel...
en een hele dikke kus!
froukje